Narkomani.

Co jakiś czas jadąc w tamtą stronę, 
pozwalałam otulić się wspomnieniom..
Tylko tam byliśmy sami, 
z dala od wścibskich, 
oceniających wszystko oczu.
Bezpieczni w swoich ramionach.
To tam leżeliśmy w wannie, 
stykając się stopami 
i rozmawiając o swoich przeżyciach,
to tamte ściany 
słyszały nasz szczery, 
beztroski śmiech.
To tam mogłeś dotykać 
bez skrępowania mojego nagiego ciała,
mogłeś głaskać moją głowę, 
myć z namaszczeniem 
moje smukłe plecy.
To w tych ścianach 
było słychać mój jęk, 
gdy dopełniałeś mnie godzinami.
Nikt nie mógł nam przeszkodzić, 
przez te kilka godzin, 
raz w miesiącu byłeś mój, 
a ja byłam Twoja...
Wsiadaliśmy do auta 
jako przyjaciele, 
a w czterech ścianach 
byliśmy kochankami, 
narkomanami dostającymi 
w końcu swoją dolę..