Ciemnosc.

Wbił rękę w jej klatkę piersiową,
dokładnie tam, gdzie biło
jej serce.

Czuła ból, łzy napływające
do oczu, gdy ściskał z całych
sił jej średniej wielkości
mięsień pompujący krew.

Zacisnął swe palce,
straciła oddech,
jednym szarpnięciem,
z zimną krwią wyrwał
rdzeń jej organizmu.

Upadła na kolana,
krwawiąc i nie dowierzając.
Chłód wpełzał do
dziury w torsie,
okalał pustkę i sadowił
się na dobre.

Ostatnie spojrzenie
jego zimnych oczu.
Ostatnie dudnienie
jego kroków.

Ostatnie tchnienie
życia.

Ciemność.